تحمل سوگ فقدان پدر صبری الهی را می طلبد ما را در این غم سترگ و جانکاه شریک بدانید

اندوه بی پایان ما از این واقعه دردناک قابل وصف نیست مصیبت وارده به شما و خانواده محترمتان تسلیت عرض می نمایم

رگذشت پدر بزرگوارتان را به شما و خانواده محترمتان تسلیت عرض نموده برایشان از درگاه خداوند متعال مغفرت و برای شما و سایر بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل خواهانم

درگذشت پدر گرامی تان را به شما و خانواده محترم تسلیت عرض نموده و آرزوی صبر و سلامتی برای شما و بازماندگان آن عزیز از دست رفته دارم

فقدان پدر بزرگوارتان ما را سخت  اندوهگین ساخت غفران و رحمت الهی  برای آن عزیز از دست رفته و سلامتی و طول عمر با عزت برای جناب عالی از پروردگار  متعال خواهانیم

اندوه ما در غم از دست دادن آن عزیز بزرگوار در واژه ها نمی گنجد تنها می توانیم از خداوند برایتان صبری عظیم و برای آن مرحوم روحی شاد و آرام طلب کنیم

کاش آن شب را نمی  آمد سحر کاش گم می شد در راه پیک بد خبر تا پدر رفت آن سحر از پیش رو بی نشان را خاک تیره شد به سر

هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد وقت آن است که بدرود کنی زندان را

گوهر از خاک بر آرند و عزیزش دارند بخت بد بین که فلک گوهر ما برده به خاک

این  گنج نهان در دل خانه پدرم  بود هم بال و پرم بود و همی تاج سرم بود هرجا که زمن نام و نشانی طلبیدند هم  نام بلندش سند معتبرم بود

رفت آن یار داغ و صد اندوه به دل داغدار یار نهاد ما پس ز ماندگان قافله ایم او به منزل رسید و بار نهاد

رفتی ز دیده و داغت به دل ماست هنوز هر کجا می نگرم روی تو پیداست هنوز آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو نام نیکت همه جا ورد زبان هاست هنوز

دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد

گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است می چیند آن گلی که به عالم نمونه است

گفتم که چرا رفتی و تدبیر تو این بود گفتا چه توان کرد که تقدیر همین بود گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود گفتا که نگو مصلحت دوست در این بود

بعد پرپر شدنت ای گل زیبا چه کنم من به داغ تو جوان رفته ز دنیا چه کنم بهر هر درد دوائیست به جز داغ جوان من به دردی که بر او نیست مداوا چه کنم